Performans Rana powstał z afektywnej relacji z Zachętą — Narodową Galerią Sztuki: jej kolekcją, archiwum i wystawą Łzy szczęścia”— i dotyczy mediacji dzieł sztuki, transmisji ich materialnej nie/obecności przez receptywne performujące ciało. Wprawiając w ruch niemą wibrację wybranych prac, Rana wchodzi w dialog z obecnymi w nich śladami cenzury, zniszczenia, odrzucenia, a także ich abiektalną, triumfalną cielesnością. Przez udźwięcznianie i ucieleśnianie dotyka w historii instytucji inaczej – bada relacyjną naturę ciał sztuki, ich zmysłowe i niestabilne granice, relacje między wnętrzem i zewnętrzem, tym, co obecne, i tym, co ukryte, utracone, odrzucone. Rana jest rehabilitacją i uobecnieniem, które jednocześnie godzi się ze stratą i nie pozwala zapomnieć o bliźnie.
Materiały — Zachęta
fot. Daria Irena Górniewska, Zachęta